Ziek zwak en misselijk!

Hallo Allemaal,

Hoe is het daar? Hebben jullie nog sneeuw? Ik hoop dat alles goed gaat met iedereen! Leuke berichten weer op de site. Leuk om te lezen.

Mar, het is inderdaad al weer even geleden. Hier dus een wirwarige samenvatting van de afgelopen tijd.

Vrij 3 maart, Naar Commewijne geweest met een sales collega voor de verkopen. Daarna snel naar de voetbalwedstrijd. HEM tegen Telesur. (veel bedrijven hebben hier een voetbal team, zo ook de HEM.) De wedstrijd begon om 16:30 waar ik me netjes voor gehaast had gezien het mij zo vaak was ingepeperd dat ik er moest zijn, en dat ik het niet mocht missen omdat het heel gezellig is. Het team van Telesur kwam om 17:45. (het voelde al zo vreemd om me te haasten in Suriname). Verder leuke wedstrijd. Goede sfeer. HEM won met 4-1. vervolgens gegeten bij het stage bureau. Daarna nog met een paar mensen gaan stappen. Heel gezellig allemaal. Na het stappen zou Tjeerd, een Nederlandse stagiair ons wel even naar huis brengen. Met zijn 4en in een te kleine auto met als bestemming 3 verschillende studentenhuizen half Paramaribo gezien, maar nooit onze straten / huizen weer kunnen vinden. Sinds dien komt de halve stad me hier bekend voor en kan ik me hier een stuk beter oriënteren.

Zaterdag 4 maart: een brakke dag. Een nieuwe huisgenoot gearriveerd. We zijn vanaf nu dus met zijn 7en.

Zo 5 maart: Winkelen bij de Hermitage mall. Daar kan je namelijk ook op zondag terecht, tot ’s avonds 21 uur nog wel. Goede reden om op zondag middag een taxi te nemen richting die mall buiten de stad. De mall was inderdaad open. Alles wat zich erin bevond aan winkels / restaurantjes etc waren daarentegen gesloten.

De verdere week een goede stage week gehad. tijdens het werk weer interessante lessen gehad. beetje Taki Taki, Surinaamse bruinen bonen koken. Want als je die niet hebt gegeten ben je hier volgens de Surinamer nooit geweest. Over de surinaamse opvoeding. Kinderen worden hier naar horen nog aangepakt met de harde hand. Cursus wanneer word ik opgelicht en wanneer niet. (ik was op de markt met als doel van alles vers te kopen, mensen pakken je bij de hand, slepen je naar hun kraam, en willen je vanalles verkopen. En werkelijkwaar niets was duur, maar voor je gevoel klopt er dan iets niet). Gezien je het eten toch nodig hebt, is het op die manier heel moeilijk kiezen. Dus dan maar even informeren!

Verder hadden we een gekke buurman. (niet helemaal 100 %.) Hij liep hier voornamelijk rondjes te lopen en liedjes te zingen. De favorieten zijn de eerste 3 regels van het Wilhelmus, ik hou van Holland en vandaag word hij begraven. Soms hele nachten door. van horen zeggen doet hij geen vlieg kwaad. Wanneer hij bekenden ziet komt ie blij en zwaaien aangerdraafd, HALLO HALLOOO, om je te begroeten. Meestal is zijn verblijf in zijn huis maar kort omdat ie regelmatig word opgenomen. Afgelopen vrijdag hebben 2 huisgenoten gerard en antionette uitgebreid gekookt. Een paar studenten van een huis hier uit de buurt waren ook gekomen. Ons diner werd verstoord door een aantal brandweer wagens en een hoop mensen en riepen te komen kijken. Dezelfde buurman probeerde zijn huis in brand te steken. Hij is dus weer opgenomen, en we zullen hem dus voorlopig niet meer zien. Verder nog gestapt. Voor de verandering maar een taxi gebeld.

Zaterdag naar 2 bruiloften geweest. De eerste was een receptie na de bruiloft van een collega die net getrouwd was. Een Surinaamse happening. Feliciteren, allemaal op de foto met het bruidspaar. Vervolgens kregen we te horen dat we bij de grote tafel een drankje en een gebakje mochten gaan halen. (een bakje met 2 bitterballen en een gevuld ei ). Verschillende mensen gingen liedjes zingen voor het bruidspaar. Zo ook een groepje collega’s. bruidstaart werd aangesneden. Bruidspaar moest happen. Vervolgens kregen we allemaal een stuk om te happen. ( In suriname eet men met de handen, geen geouwehoer met mes en vork) zo at ook iedereen die taart uit de hand. Het ziet er schitterend uit. Lekker smeren.

De 2e bruiloft was een hindoestaanse bruiloft van een vroegere stagiair van de HEM. Er samen met een huisgenoot en lilly (huisbazin, ook hindoestaans) naartoe geweest. Deze duurt 3 dagen. Wij zijn de 2e dag geweest, en hebben verschillende rituelen vooraf en verder de officiële plechtigheid gezien. Heel mooi allemaal. De doodnormale jongen die ik eerder bij de Hem had ontmoet ( de bruidegom) droeg nu een heel apart mooi en statig pak met een grote kroon op het hoofd. Het leek wel een prins of koning. Iedereen zag er trouwens schitterend uit. De ruimte was ook heel mooi aangekleed, met allemaal hindoestaanse versiering. Er waren gigantisch veel mensen. Ik had mijn camera helaas niet bij me. Aparte rituelen. Heel mooi om te zien. Te ingewikkeld om te beschrijven. Gezien ik het zelf ook niet allemaal snap. Omdat we (huisgenoot en ik) het nog nooit eerder hadden gezien mochten we vooraan staan naast de trouw tempel. Ik vond het een beetje gênant, want al die mensen die achter ons zaten konden het daardoor minder goed of niet zien. Uiteindelijk zijn we daarom maar ergens gaan zitten. Binnen een minuut kwam een man van de familie ons weer halen om weer vooraan te komen staan want we hadden het tenslotte nog nooit eerder gezien. ( ik weet niet precies waarom, maar het was net alsof het een stukje trots was om blanke gasten op de bruiloft te hebben). we werden echt op handen gedragen. We werden ook bij de eerste groep gevraagd om aan tafel te komen voor het diner (half 1 snachts), wat ik ook weer heel vreemd vond gezien ik geen bekende van de familie ben. We kregen rotti. (iedereen weer lekker met de handen). Voor met de handen eten is trouwens ook een speciale manier. Toen me hier voor het eerst gevraagd werd of ik wel met mijn handen kon eten zei ik nog heel enthousiast, Ja Natuurlijk. Volgens de surinamers bakken we er weinig van.

Begin deze week een beetje getroffen door ziekte. Ik kon m’n eten niet binnen houden. (verdacht vind ik dat het sinds die rotti op die bruiloft zo was). Inmiddels na 3 zieke zwakke daagjes gevoed met zoute soep en water is alles weer goed.


Nieuwjaar voor de hindoestanen
Gisteravond zijn we naar 2 rituelen geweest. Vroeger deed met aan verbranding van Heksen. Tegenwoordig is het een symbolishe verbranding. De verbranding van het kwade. Leuk om te zien. Er werd muziek gemaakt, gezongen en de brandstapel werd aangestoken. Daarna eten en drinken. Dit is ter afsluiting van het oude jaar. vadaag heeft iedereen een vrije dag! Het is Holi phagua, een hindoestaans feest. Het nieuwe jaar gaat in voor de hindoestanen. Als ik het goed begrepen heb is het voor hen nu 2063. vandaag mag iedereen elkaar bekliederen en bestrooien met verf, water en poeder. Ik heb roze poeder aangeschaft. Lijkt me een mooie kleur om de mannen mee te bekliederen. Je kon er ook speciale oude kleren voor kopen. (leuk begrip ook, maar het kan echt).


Rene wat verassend om te horen dat je op dansles zit! Echt leuk! Houd dat zo greanne!
Johanna gefeliciteerd.
Mam over die knoflook. Ik moet ook nog mensen aanspreken overdag.
Marleen, Stappen slaan ze vast niet over. Robert vind Rotterdam geweldig! Veel plezierverder in rotjeknor! Goed om te horen dat je je op je plekkie voeld. Geniet ervan.
Haha, laura, die bikini was ongetwijfeld spectaculair. Maar wie zegt dat de snoepjes nog niet op zijn! Haha.
Robert sminkiepinkie,
Niet eens gekeken of je Jamai aan de haak kon slaan? Wat is dit nou!
Rut en Es, Over hoever de nederlanders zijn, dat kunnen veel mensen hier echt niet geloven of bevatten. Ik durf het vaak ook niet uit te spreken gezien het in mijn ogen beledigend over kan komen.
Sanne, fijn te horen dat het weer iets beter met je gaat, Beterschap verder iniedergeval. Ja heel apart. Toen ik Jochem hier tegen kwam dacht ik dat kan helemaal niet, ik ben ik suriname. Ik dacht nog dat ik me vergiste, maar het was toch echt zo. Hij woont niet zo ver bij me vandaan. Ik schrok wel toen hij zei dat je in het ziekenhuis lag.

Er waren me foto’s toegestuurd van Nick die alweer aardig gegroeid is. Ed en Mar, de mensen hier vonden het geweldig een baby met rood haar te zien. Een hele happening. Chandeni, 2 jaar (het achterbuurmeisje, kleindochten van de huisbaas) toen ze die foto zag was het kijken staren aaien en Baby roepen! Heel lachwekkend.

Nu is het tijd nog een ouwe broek aan te schaffen, en iedereen roze te maken.
Tot binnekort! De foto’s volgen.

Xuss Ilona