Brand Alarm

Alweer ruim anderhalve week gesettelt in ons hotelletje aan de Grand Place na ons dakloos avontuur. Ons weer uitstekend vermakend in het mooie brussel. Annemarie kreeg gisteravond bezoek, dus even brussel in. En toen:

Komen we vanuit de stad gelopen om toevallig nog even bij onze buren, Cafe Havanna iets te gaan drinken.... aan komen lopend....

We hoorden een brand alarm, en voor ons stond een groepje mensen. Het bleek bij ons hotel te zijn. Ik zag geen vlammen, dus loop het hotel in om ons partner hotel verderop te bellen, een melding te maken van ons brand alarm. Give me 10 minutes because I am alone here. Ik reagerend met it’s a FIRE ALARM, kreeg opnieuw als antwoord at hij alleen was. Bedenkend dat we nieteens de belgische alarm nummers kennen, dat we eigenlijk alleen het nummer van onze marketing directeur hebben, besloot ik hem maar te bellen. Hij zou de nodige telefoontjes plegen....

Na een half uur kwan de receptionist van ons partnerhotel aangesprint. Omdat we geen brand roken, geen vlammen zagen en het buiten best koud was, was onze lobby intussen gevult met mooie pyama’s. Intussen weren de meeste gasten zelf al op onderzoek uitgeweest. Annemarie, haar bezoek en ik zijn ook maar even wat spullen gaan halen. Een man vertelde me dat de alarm lamp van kamer 22 brande. Reagerend met are you sure, want dat is mijn kamer??? ( ik was er tenslotten net nog geweest wat spullen te halen) Kreeg ik de vraag of ik daar had zitten roken ofzo...... Annemarie en ik roken beide niet!

De receptionist vroeg me mee te gaan enkele deuren te openen. We zochten naar de plaats waar we de om de zoveel meter jengellende alarmpjes uit konden schakellen. Ik heb nog uitleggend dat het alarm licht van mijn kamer brande; dus dat dat gecontrolleerd moest worden. No it’s a technical problem was the answer.

Ik mijn baas weer bellend wat ik met alle vragen van de mensen moest die zich niet veilig voelden, inclusief wijzelf, en die een kamer in een ander hotel wilden. Ik moest ze maar gerust stellen, met de boodschap dat de technische dienst onderweg is; en we gewoon naar ons bed konden gaan. Een fijne discussie onder het genot van de opnieuw joelende alarmpjes.

Toen eindelijk de techniche dienst arriveerde hebben zij onze kamer gecontrolleerd. Het bleek een kortsluiting te zijn met de lamp in onze kamer.

In het totaal is het alarm gisteravond 5 keer afgegaan. De man in de blokjes pyama probeerde nog kamers voor ons te regelen in de partnerhotels. Volgeboekt, maar de mevrouw die het bangst was, kan er morgen terecht.

Nou wie langs wil komen.... ik hoor het wel he! ;)

Groeten vanuit Brussel!

P.S. Ok de versie van dit verhaal is op deze ochtend iets sarcastischer dan toen ik vanacht after all pissig om de niet werkende procedure, mijn papa belde, en ook het luisterend oor van Karst goed gevuld heb. Maar pap, en mam, alles is verder goed hier.

Arno, kwam jij nou komend weekeind?