Cola Kreek, Bigi Poika, en weer een leuke tijd!

Hallo allemaal,

Alles goed in Nederland, Allereerst, Mama gefeliciteerd met je verjaardag! Hier gaat het goed! Met Arno gaat het ook goed in Seattle. hij is inmiddels groot fan van parachute springen. bedankt voor jullie leuke berichten op de site. Echt leuk om te lezen!

Het is alweer even geleden. Het dagelijks leven hier bevalt me goed. Op vroeg opstaan na! Ik zal beginnen bij het Holi Phagua feest. Esther het was echt leuk idd. Was jij ook alle kleuren? Met Holi Phagua begint het nieuwe jaar voor de Hindoes. Het valt samen met het begin van de lente op het noordelijk halfrond. Het feest begint met de symbolische verbranding van het kwade. Het ritueel waar ik in mijn vorige stuk over verteld had. De andere dag is het feest. Zingen, lachen, dansen. Men bestrooit elkaar met (gekleurde) poeder, water (abir) en eau de cologne en wenst elkaar ‘Subh Holi’, De verschillende kleuren hebben verschillende betekenissen. Dit is de viering van het goede. Het gaat erom dat het goede het kwade overwint. Onze Holi viering was echt leuk. Lekker met poeder gekliederd. Belaagd door ieder die je tegen komt. Verder een heerlijk eet, drink en bezoek festijn. Er werd ook een soort verf op olie basis gebruikt. Dit heftige goedje was bij verscheidene mensen nog dagen te zien.

weekeind van 24 25 26 maart naar een optreden van de Dijk geweest. (niet gedacht deze Hollandse band in Suriname aan te treffen) Voor iedereen toegankelijk, en bere gezellig.

Naar Cola kreek geweest, dat ligt midden in het savanne gebied. Een oord, waar je heerlijk kan genieten (zie foto). De naam cola kreek zegt het al, het water daar is zo bruin als cola. Verder erg mooi. Ik ben daar nog even wezen basketballen met huisgenoten, Evelien, Willem en Gerard. Binnen 10 minuten had ik mijn pink uit de kom. Het leek net een wokkel. Vervolgens een hoop artsen rompslomp, van het kasje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk geholpen door een arts op Zanderij (vliegveld) die bang was om me pijn te doen. het heeft hem stukje bij beetje zo’n 20 minuten gekost mijn pink weer in de kom te krijgen. (niet echt prettig) Ik kreeg er een schitterend mooi spalkje langs gebonden. Dat was het lachwekkende gedeelte van dit verhaal, die spalk was veel te groot. Heerlijk primitief allemaal. We moesten terug naar Paramaribo om foto’s te laten maken. Kortom die week 5 doktoren gezien, bij de een hoef je niet te betalen, de ander krijgt een grote glimlach wanneer hij hoort dat je in Nederland verzekerd bent en vraagt je het dubbele, onder het mom van “je krijgt terug toch”. Weer een andere arts praatte graag nog een tijdje over holland, terwijl de wachtkamer vol zat. Echt aparte ervaringen. Na grofweg te bluffen over dat ik prima op de hoogte was van de prijzen bij artsen en specialisten, en het onderhandelen af te kappen met een nee meneer, zijn de prijzen gehalveerd. De wijze les: Haal geen gekke dingen uit Buiten Paramaribo. Bij gebrek aan kennis / materialen kan je de pech hebben dat men je niet kan / durft te helpen.

Vlak bij cola kreek is de plaats waar in 1992 het gehele surinaamse voetbal elftal is omgekomen toen het vliegtuig neer storte. hie zijn we ook geweest. (zie foto).

Afgelopen weekeind naar Bigi Poika geweest, een dorp bewoond door indianen, gelegen op de savanne in het district Para tussen de Saramacca en Coesewijne rivieren. Schitterend om te zien hoe de mensen daar leven. beetje terughoudende maar echt lieve mensen. De heen weg kwamen we veel cross auto’s tegen. Er was een wedstrijd daar. Er was een groot feest op het kamp een eind buiten Bigi Poika waar we verbleven. Er was een bar bebouwd, een goede geluidsinstallatie geplaatst voor de DJ’s. Een BBQ. Kortom een sfeervol feest midden in het oerwoud. Slapen in hangmatten in open hutten. Leuke zwem plekjes daar! Wij waren daar met 68 studenten. Verder op het feest veel militairen, crossers en bijrijders, mensen van de KLM en bewoners van Bigi Poika. (Zie foto). Een leuke situatie: toen we ’s nachts ineens het geluid van een zwijn hoorden vlakbij de hut, zaaide dat enige paniek bij een paar mensen. Toch grappig als je met een ruime meerderheid van vrouwen een man het hardst hoort roepen. Verder een wandeling door de savanne gemaakt, en de andere dag met jeeps naar een ander natuur reservaat voor onze savanne cross, omdat rond onze verblijfplaats de wegen nogal omgeploegd waren door de wedstrijd crossers. Onze jeep chauffeur hield wel van een beetje doorrijden. Vooral door diepe plassen waardoor de hele auto met modder werd belaagd. We zijn nog gestrand met een lekke band. Sta je daar met een paar mensen in de middle of no where ergens op de savanne, groep kwijt geraakt. Gelukkig was er nog 1 jeep achter ons. Eindgoed algoed, wij hebben nog een paar uur langer van de savanne tocht kunnen genieten doordat we door het kwijtraken van de groep een beetje verdwaald waren. wij vonden het niet zo erg, want het was verder een boeiende tocht. We zijn uiteindelijk eerst naar Bigi poika gereden om water te halen. Van een paar aardige indianen mochten we water uit hun regenton komen scheppen. Toen de zoektocht naar het kamp voortgezet. Het was al met al een boeiende trip.

De stage is leuk tot nu toe. Hele leuke collega’s. dat maakt het werk extra leuk. We hebben veel lol hier op de boven verdieping. Momenteel hangen er een paar collega’s uit het raam, omdat er een Braziliaanse dame op het balkon van het restaurant tegenover ons ligt te zonnen in een amperbroekie / ziepoesnetniet. Denkt ze ook beschut te liggen.

About the weather!
Suriname kent 4 seizoenen. Eigenlijk bevinden we ons nu in de korte droge periode. Door de klimaat veranderingen waar men wereld wijd last van heeft zijn de 4 seizoenen die Suriname kent hevig verstoort. Het is dus voornamelijk droog, maar af en toe een korte heftige regenbui tussendoor, waardoor het lekker afkoelt. Na regen komt ook hier altijd weer zonneschijn, waardoor het vervolgens door het verdampende water even heel warm word.

Ok! de nieuwe foto;s zijn geplaatst. Het schept niet echt een beeld maar hier moeten we het mee doen. Geïnteresseerden komen maar een keer kijken als ik terug ben. Groeten Uit Paramaribo. Laat me weten hoe het met jullie gaat! en wat er zoal gebeurt! Xuss Ilona

Opa en oma, wat leuk dat jullie ook een bericht op de website hebben geplaatst. Moderne grootouders heb ik toch ook!

Jolanda en christiaan, hoe staat het met de vorderingen? Zit de verhuizing er al bijna aan te komen?

Maike hoe gaat het met Tom in Engeland? Houd hij ook een website bij?