Marokko en Western Sahara

Dag allemaal!

Alles goed? Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke berichten. Onderaan dit bericht zal ik een aantal reacties plaatsen. Wij genieten nog steeds van de reis. Moet zeggen dat we inmiddels een goed gevoel hebben gekregen van wat afstanden zijn. Onderstaand nog wat reis leesplezier voor wie het leuk vind. Maar voor ik begin; Wil iedereen die Karst in de komende 24 uur tegen komt hem misschien even een dikke knuffel geven? + de groetjes van mij! (Karst, ik wens je een leuke dag).

25-01-2011 Rabat

Vanaf een zonnig terrasje genieten we van het toeterende geluid dat over de stad klinkt, kijken we mensen en wachten we op ons visum voor Mauritanië. Aangekomen bij het consulaat, staat er al een heel konvooi auto’s van mensen die zich ook op deze route bevinden. Al met al een gezellige boel. (behalve voor een paar Amerikanen die al voor de 11e dag op rij hun visum niet krijgen)
We vertrekken uit Rabat. Op naar Marrakech! Tussen de toeterende auto’s, voetgangers, fietsers, brommers paarden en ezels, aan Erik de eer om de stad binnen te rijden. Die hier overigens met vlag en wimpel voor geslaagd is, want we zijn deukloos gearriveerd. We missen net een afslag ‘parkeer plek’, maar worden vervolgens vriendelijk achteruit tegen het eenrichtingverkeer in, de parkeerplaats op begeleid, waar Arno Erik aflost, die inmiddels staat te trillen op zijn benen van deze laatste actie. Wel zijn we pal naast het grote plein ‘djemnaa el fnaa’ beland waar we een leuk hotelletje vinden. We bekijken de stad.

26-01 -2011, Marrakech,

Een gezellig drukke stad aan de voet van de Atlas. Te omschrijven als een bruisende mengelmoes van traditionele en moderne culturen. Je word hier bijvoorbeeld continu van je sokken gereden door brommertjes “mobilete’, maar ook door ezels met karren, Verder zien we heel modern geklede mensen met Armani zonnebrillen, tot traditioneel gesluierd, en een enkele boerka. Wat wel een beetje kwetsend is, is dat onze auto hier eigenlijk al uit de mode is. In Rabat hadden we hem e.v.t. nog wel kunnen verkopen, maar hier... we vragen het ons af. Erik, die hier 15 jaar geleden ook was, vind de stad erg veranderd. Het is veel toeristischer geworden. Het was wel een leuke ervaring. (zie hoofdstuk verdere nonsens, onderaan)

27-01-2011

Omdat er veel regen voorspelt is, vertrekken we vroeg uit Marrakech. Wanneer we buiten komen glibbert de eerste ezel al spagatend door de straat. Een tocht door de Atlas word afgeraden met dit weer. Eerst een stukje zuidwaards dan maar, op zoek naar beter weer. Al rijdend onder een donker wolkendek zien we links van ons de Atlas liggen. Daarachter schijnt de zon en begint de woestijn. We zien het groene landschap om ons heen verdwijnen. Het word heuvelachtig en Zanderig. Maar voor we de woestijn in gaan, maken we eerst nog en mooie tocht door de Anti Atlas. Bovenin de bergen maken we wat worstjes klaar, en genieten we van het uitzicht. Onderweg spotten we interessante dorpjes en overdenken we de veelzijdige kanten van Marokko. We overnachten in Mihrleft, waar het er momenteel meer uitziet als “everybodyleft”, waar we daarom ook niet lang blijven hangen.

28-01-2011 Laâyoune

We zetten de reis voort richting Western Sahara, waar het politieposten gedoe steeds een beetje meer tijd in beslag neemt. We bezoeken onderweg een leuk plaatsje, ‘Sidi Ifni’ en eindigen in Laâyoune, de voormalige hoofdstad van Western Sahara. Tegenwoordig de hoofdstad van zuid Marokko genoemd. Een gezellige stad, om de vrijdag avond door te brengen. Helemaal niet toeristisch, maar tot onze verbazing erg ontwikkeld, en toch traditioneel. We zijn er nog niet helemaal over uit hoe dit nu komt. Ik zal zeggen, wie het weet, vertel het ons. De sfeer is echt relaxt en gezellig, en er word hier tot onze verbazing niet getoeterd. (de veronderstelling de toeter grens bij Marokko begint, klopt dus niet). Maar dat ie voor Senegal weer gaat beginnen weet ik zeker!
Verder zijn we heel positief over Marokko, een land met veelzijdige kanten en mooie natuur. Als iemand me nog eens zal zegen dat ie uit Marokko komt, weet ik inmiddels dat dit een hele hoop kan betekenen.

29-01-2011

We vertrekken uit Laâyoune. Zodra we de stadspoort uitrijden belanden we ook direct weer in de woestijn, en beseffen we ons hoe indrukwekkend het eigenlijk is dat je na kilometers ’niets’ ineens in een levendige stad beland. Nu dan ook even mijn eerste indrukken van de Sahara. Ik was er nog niet eerder geweest . De Sahara begint in het zuiden van ‘Noord’ Marokko, er ligt een goede geasfalteerde weg doorheen, we spotten zand, kilometers niets, af en toe een kudde kamelen en nomadenhutjes. Rechts van ons zien we hier en daar de zee. Op dit moment is het nog meer begroeid dan we hadden gedacht. Voorlopig hebben we een ruime 500 kilometer niets in het vooruitzicht. We zijn op weg naar Dakhla, wat een oord voor travelers schijnt te zijn, en waar ik dit bericht hoop te kunnen plaatsen.
Voor nu , de groeten uit Western Sahara. Tot het volgende bericht!

Reacties:
-Laura en Rutger, zodra ik in Gambia ben zal ik deze site eens goed updaten met foto’s en filmpjes. Dit vergt eerst wat onderhoud, gezien waarbenjij.nu mijn fotoruimte heeft verwijderd + alle foto’s die erop stonden. Maar het komt goed, want we filmen veel onderweg.
-Voor de trouwe lezers uit Suriname, leuk van jullie te horen. Ja Tania, ik weet nog wat dat betekend. Ala sani boeng! Fawaka nanga joe? Gilly, de groeten terug in Switi Sranang! Fawaka nanga joe?
-Verder wil ik aan de bezorgde mensen onder ons kwijt dat wij in de planning hebben om in 1 dag dor Mauritanië te reizen, en niet te stoppen.
-Charlotte, je krijgt de groeten van zo ongeveer het gehele Gambia welkomst committee + de vraag waarom je niet mee bent. Charlotte waarom ben je niet mee?
-Aan nieuwsgierigen voor foto’s, die komen eraan zodra we in Gambia zijn.

Hoofdstuk Verdere nonsens:

-Arno vind dat de koning van Marokko wel eens voor wat bier had mogen zorgen in dit land. Na 5 dagen zoeken naar een alcoholische versnapering hebben de heren het gisteravond dan eindelijk gevonden. Ze slapen dan ook nog. (op de ochtend van (29-01-2011)

In Marrakech.....
-Erik word gestalkt door tassenverkoopsters, en Arno door straat schoenenpoetsers. Zou het met de conditie van zijn schoenen te maken hebben? Nou doe maar dan.... om van het gezeik af te zijn. Sinds dien klaagt hij dat het zijn schoenen niet meet zijn. (zie foto).
-Erik’s vermogen om aangeklampt te worden door verkopers met spullen en prullaria blijkt erg groot. Maar Arno die zich daar pal naast uit interesse over een oud brommertje buigt, schept verwarring. Een verkoper krabt nadenkend over zijn hoofd. Daar kunnen ze dan weer helemaal niets mee......